Copa-Cogeca: Unijny model obliczania wpływu biodiesla na emisje jest wadliwy
W tym tygodniu Copa-Cogeca zorganizowała ważną debatę na temat europejskich polityk biopaliw i wpływu zmiany użytkowania gruntów na emisje gazów cieplarnianych, ostrzegając, że unijny model obliczania wpływu biodiesla jest wadliwy u podstaw i znacznie różni się od modeli i klasyfikacji stosowanych w USA.
POWIĄZANE TEMATY
- Copa i Cogeca zadowolone z zapowiedzi walki z nieuczciwymi praktykami handlowymi
- Organizacje rolnicze wyznaczają kluczowe elementy polityki klimatycznej UE
- Organizacje rolnicze zadowolone z wniosków bułgarskiej prezydencji w sprawie przyszłej WPR
- Copa i Cogeca chcą równych zasad konkurencji na rynku nawozów w UE
W USA znane są korzyści wynikające ze stosowania biodiesla z canoli przy ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych, powiedział Gerard Tubery, przewodniczący grupy roboczej Copa-Cogeca "Rośliny oleiste i białkowe".
Grupy rob ocze Copa-Cogeca szczegółowo omówiły sprawozdania oceniające wpływ zmiany użytkowania gruntów na emisje gazów cieplarnianych w związku z zapotrzebowaniem na biopaliwa w 2020 r., które zostały zamówione przez KE w Międzynarodowym Instytucie Badawczym Polityki Żywnościowej (IFPRI)1 i Wspólnym Centrum Badawczym (JRC)2. Gerard Tubery podkreślił "To absurdalne, że sprawozdania te promują ideę, że biodiesel z rzepaku jest gorszy niż bioetanol. Nie jest to wspólny pogląd wyrażany na szczeblu międzynarodowym. Wręcz przeciwnie, uznaje się, że amerykański biodiesel z canoli jest zaawansowanym biopaliwem".
Sekretarz Generalny Copa-Cogeca Pekka Pesonen uważa, że biopaliwa przynoszą wiele korzyści takich jak redukcja emisji gazów cieplarnianych oraz tworzą miejsca pracy na obszarach wiejskich. Można je produkować w UE w sposób zrównoważony, nie ponosząc odpowiedzialności za pośrednią zmianę użytkowania gruntów. Zwiększona produkcja biopaliw w UE ogranicza ponadto presję wykorzystania gruntów w państwach spoza UE i pomaga w zwalczaniu wylesiania lasów tropikalnych.
Rozwój produkcji biodiesla jest ważny, ponieważ rzepak może być równocześnie wykorzystywany w produkcji biodiesla jak i tanich pasz dla zwierząt. Jedynie część upraw roślin oleistych, zbóż i buraków cukrowych wykorzystywanych do produkcji biopaliw jest faktycznie przekształcana na energię. Większość z nich pozostaje w sektorze pasz. Jedynie 6-8 milionów ton oleju rzepakowego przerabia się na biodiesel, podczas gdy światowa podaż olejów i tłuszczy roślinnych wynosi 160 mt.
Dlatego też nie można dopuścić do użycia tych sprawozdań w ocenie skutków opcji politycznych wniosków ustawodawczych UE w sprawie pośredniej zmiany użytkowania gruntów związanej z biopaliwami w 2012 r., podsumował Pekka Pesonen.

KOMENTARZE
Artykuł nie posiada jeszcze komentarzy! Twój może być pierwszy. Wypowiedz się!