Spoty reklamowe i udział w targach nie wystarczą do utrzymania obecnego poziomu eksportu żywności

Według Andrzeja Gantnera Polska powinna być na czele grupy krajów Unii Europejskiej, które stanowczo opowiadają się przeciwko protekcjonizmowi.

- Sami także nie powinniśmy podążać drogą protekcjonizmu, zwłaszcza, że mamy silny wewnętrzny rynek i stabilny popyt. A przejawy protekcjonizmu to już nie tylko deklaracje, ale akty prawne w poszczególnych krajach, czyli tzw. twardy protekcjonizm, którego przejawy powinny być przez nas bardzo mocno zwalczane. W 2016 roku próbowaliśmy zwrócić uwagę Komisji Europejskiej na ten problem i udało nam się doprowadzić do rezolucji Parlamentu Europejskiego. Był to apel do Komisji Europejskiej, by raczyła zająć się faktem, że wspólny rynek się rozpada. Komisarz Bieńkowska przyznała, że to problem, ale od tamtego czasu nie widać żadnych kroków, które mogłyby zastopować to zjawisko. Nawet jeżeli Komisja wszczyna postępowania, to trwają one bardzo długo - przyznaje.

Dyrektor PFPŻ zauważa, że polskie firmy najbardziej skarżą się na protekcjonizm w Czechach.

- Przejawia się on na różnych poziomach. Jest to np. wykorzystywanie urzędowej kontroli żywności. To o tyle szkodliwe zjawisko, że podważa wiarygodność zarówno czeskiej kontroli żywności, jak i całej urzędowej kontroli żywności w Unii Europejskiej. Powstaje pytanie, czy jest to faktycznie kontrola żywności czy też narzędzie ekonomiczne służące do ochrony własnego rynku? Polskie firmy skarżą się też na niektóre praktyki protekcjonistyczne w Niemczech i Francji. Chodzi np. o wymogi specyficznych oznakowań, systemów jakości, kształtu opakowań itd. Włosi próbowali ostatnio przeforsować zapis o zawartości minimum 30 proc. soku pomarańczowego w napojach. Niby nic, ale normalnie jest to 20 procent - dodaje.

Andrzej Gantner nie ma wątpliwości, że przy tak szybko narastającym protekcjonizmie, jeśli nie uda nam się mocniej zdywersyfikować kierunków eksportowych, już za kilka lat możemy mieć poważny problem z utrzymaniem obecnego poziomu eksportu.

- Wyraźnie widać, że nasza dynamika eksportu mocno spadła. W 2016 r. wyniosła 1,2 proc. Oczywiście, można powiedzieć, że wynika to częściowo ze spadku w kategorii wyrobów tytoniowych, ale jeszcze kilka lat temu mieliśmy dwucyfrowe wzrosty. Można więc założyć, że pojemność rynku europejskiego powoli się wyczerpuje, a poszczególne kraje, widząc, że są zalewane przez żywność m.in. z Polski, próbują się bronić. Jeżeli do tego dołożymy szybki wzrost kosztów produkcji w Polsce zmniejszających nasze przewagi cenowe, to myślę, że to ostatni moment na opracowanie sensownej strategii systemowego wieloletniego wsparcia sektor produkcji żywności i eksportu, bo same mniej lub bardziej udane spoty reklamowe i udział w targach mogą nam już nie wystarczyć - podsumowuje.

Podobał się artykuł? Podziel się!

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.