KE wszczeła śledztwo ws. unikania podatków przez McDonald's

W pierwszej interpretacji podatkowej przyznanej przez władze Luksemburga w marcu 2009 roku potwierdzono, że McDonald's Europe Franchising nie było zobowiązane do opłacania podatku od osób prawnych w Luksemburgu, gdyż jego zyski miały podlegać opodatkowaniu w USA. Uzasadnieniem było odniesienie do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Luksemburgiem i USA. Zgodnie z indywidualną interpretacją McDonald's miał obowiązek co roku przedkładać dowody na to, że opłaty licencyjne przekazywane do USA za pośrednictwem szwajcarskiego oddziału są zgłaszane i podlegają opodatkowaniu w USA i Szwajcarii.

Wbrew założeniu, jakie - według KE - przyświecało luksemburskim władzom podatkowym w trakcie przyznawania pierwszej interpretacji podatkowej, zyski nie podlegały jednak opodatkowaniu w USA. Choć według zaproponowanej wykładni prawa luksemburskiego McDonald's Europe Franchising podlegało opodatkowaniu w USA, to według amerykańskich przepisów prawa wcale mu nie podlegało. McDonald's nie mógł zatem przedstawić żadnego dowodu na to, że jego zyski podlegały opodatkowaniu w USA zgodnie z wymogiem określonym w pierwszej indywidualnej interpretacji podatkowej.

McDonald's wyjaśniał tę sytuację w przedłożonym wniosku o drugą indywidualną interpretację podatkową, twierdząc, że Luksemburg powinien mimo wszystko zwolnić zyski niepodlegające opodatkowaniu w USA z opodatkowania w Luksemburgu. Następnie, we wrześniu 2009 roku, władze Luksemburga wydały drugą interpretację indywidualną, zgodnie z którą przedsiębiorstwo nie miało już obowiązku przedkładania dowodów na to, że jego dochody podlegają opodatkowaniu w USA. W tej decyzji Luksemburg potwierdził, że generowane przez McDonald's Europe Franchising dochody nie podlegały opodatkowaniu w Luksemburgu, nawet jeśli potwierdzono, że nie podlegały one również opodatkowaniu w USA.

McDonald's twierdził, że jego amerykański oddział nie stanowił "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej" w świetle prawa amerykańskiego, gdyż z punktu widzenia amerykańskich władz podatkowych oddział w USA nie prowadził w dostatecznym zakresie działalności gospodarczej ani handlu na terenie USA.

Zgodnie z prawem UE pomoc państwa, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym UE. KE kilkakrotnie zwracała uwagę, że indywidualne interpretacje podatkowe jako takie nie stanowią problemu w świetle unijnych zasad pomocy państwa, jeśli po prostu potwierdza się w nich, że reżim podatkowy między przedsiębiorstwami w obrębie tej samej grupy jest zgodny z przepisami podatkowymi.