Polskie ślimaki suną na podbój Afryki Zachodniej

Przedstawiciele Polish Snail Holding odbyli studyjną wizytę w Gambii, gdzie spółka m.in. poszukuje możliwości poszerzenia rynku swojej działalności. Ślimaki, powszechnie występujące i spożywane w niektórych krajach w Afryce, mogą teraz trafić do lokalnych farmerów i napędzić nową gałąź biznesu.

- Interesuje nas możliwość szkolenia osób planujących uruchomienie własnej hodowli ślimaków, wsparcie merytoryczne i techniczne z wykorzystaniem wypracowanych przez PSH najnowszych technik hodowlanych, sprawdzonych przez nas w innych krajach standardów oraz współpraca z lokalnymi władzami przy projektach edukacyjnych i humanitarnych – mówi Paweł Piwowarski, członek zarządu PSH.

– Obserwujemy też, co nas cieszy, zainteresowanie władz tych krajów współpracą z firmami europejskimi - dodaje.

W krajach Afryki Zachodniej PSH aktywnie poszukuje kontrahentów, którzy pod nadzorem polskiej firmy założą profesjonalne farmy hodowlane.

- W Afryce nie ma praktycznie żadnych profesjonalnych miejsc hodowli ślimaków. W kilku krajach podjęte zostały już próby hodowli, niestety jednak opierają się one na mało wydajnych i nieprofesjonalnych metodach hodowlanych. Jednak w wielu afrykańskich krajach mięso tych mięczaków stanowi miejscowy przysmak. Aby mówić o dostarczeniu mieszkańcom mięsa ślimaków w oczekiwanej ilości, muszą tam powstać profesjonalne fermy hodowlane. Tym właśnie chcemy się wkrótce zająć – mówi Paweł Piwowarski.

- Model biznesowy hodowli ślimaków jest praktycznie taki sam, zarówno w Europie, jak i w Afryce. Tam jednak musimy wziąć pod uwagę nieco inne warunki klimatyczne, inną glebę i roślinność. To wszystko. Rynek zbytu jest duży, ponieważ w wielu afrykańskich krajach jest tradycja jedzenia mięsa ślimaków, ślimaki są daniem narodowym, przyrządzane tradycyjnym sposobem – dodaje.

W Afryce tropikalnej dziko żyje lądowy Afrykański Ślimak Olbrzymi – Archachatina marginata. Ten gatunek ślimaków może być z powodzeniem wprowadzony również do hodowli przemysłowej. Obecnie ślimak ten jest pozyskiwany przede wszystkim z natury. Problem polega na tym, że dziko żyjące ślimaki mogą być nosicielami groźnego dla człowieka pasożyta.