Drugie życie opakowania

Wacław Wasiak, dyrektor Polskiej Izby Opakowań, podkreśla, że producenci opakowań powinni, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz coraz modniejszej formuły circural economy, wykorzystywać surowiec, którego pozyskanie jest najmniej uciążliwe dla środowiska. Powinni produkować opakowania jak najbardziej oszczędne z punktu widzenia materiałochłonności i energochłonności oraz stosować tam, gdzie to możliwe i dla nich ekonomicznie opłacalne, materiały ekologiczne. - W dużym stopniu zasady te dotyczą producentów żywności. Cały proces produkcji żywności należy postrzegać bardzo szeroko. Przykład: porcja mięsa. Tutaj nie można ograniczać się do kosztów jej przygotowania i zapakowania, ale również do kosztów i wpływu na środowisko procesu hodowli zwierzęcia, przygotowania paszy, pastwisk itp. Każdy etap procesu, w rezultacie którego otrzymujemy do domu porcję mięsa w opakowaniu, rodzi dla środowiska określone konsekwencje. To nowe postrzeganie naszych, jako mieszkańców globu, obowiązków wobec środowiska - podkreśla Wacław Wasiak.

Jak recykling opakowań dla żywności i napojów wygląda w praktyce? Polskie prawo dotyczące gospodarki odpadami, w tym odpadami opakowaniowymi (ustawa z dnia 13 czerwca 2013 roku o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi) mówi o tym, iż każdego roku wprowadzający produkty w opakowaniach na rynek ma obowiązek osiągnąć określone poziomy odzysku i recyklingu w surowcu, z jakiego zrobione jest opakowanie. - Na przykład, jeśli jesteśmy producentem wędlin i produkt nasz pakujemy w folię, to musimy osiągnąć określony poziom odzysku i recyklingu w tworzywie, który na dany rok zostaje określony rozporządzeniem przez ministra środowiska. W roku 2016 będzie to 23,5 proc. Poziomy odzysku i recyklingu dotyczą opakowań wykonanych ze: szkła, tworzywa, papieru, drewna, stali, aluminium i obejmują wszystkie rodzaje opakowań: jednostkowe, zbiorcze i transportowe - mówi Jakub Tyczkowski, prezes zarządu Rekopol Organizacja Odzysku Opakowań S.A.