Kultura bartnicza na liście UNESCO; to drugi polski wpis na tę listę

"To niewątpliwy zaszczyt dla Polski. Nasze dziedzictwo kulturowe po raz kolejny zostało docenione na forum UNESCO" - powiedział wicepremier, minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński, odnosząc się do sukcesu polskiego wniosku.

Wicepremier Gliński podkreślił ogromne znaczenie nie tylko kultury bartniczej, ale szeroko rozumianej tradycji. "Dziedzictwo niematerialne to jeden z fundamentów naszej kultury. To zwyczaje, obyczaje, tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie i kultywowane przez skupione wokół niego wspólnoty. Polska ma wiele tradycji, które na taki wpis zasługują i na niego oczekują na krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego" - wskazał minister kultury.

Komentując wpis bartnictwa na listę UNESCO, wicepremier Gliński wyraził nadzieję, że dzięki temu polską tradycję pozna cały świat. "Kultura bartnicza jest hołdem dla przyrody. Wyrazem troski o dobro, jakie otrzymujemy od natury. Mam głęboką nadzieję, że ten wpis przyczyni się do popularyzacji kultury bartniczej i zwiększenia świadomości istoty tradycji, dzięki której bartnictwo wciąż jest w Polsce kultywowane uprawiane" - powiedział wicepremier.

Decyzja o wpisie to kolejny sukces i drugi - po szopkach krakowskich - polski wpis na liście UNESCO. W opinii ekspertów zgłoszenie "kultury bartniczej" przez Polskę i Białoruś "świadczy o głęboko zakorzenionej świadomości potrzeby jej ochrony, jako narzędzia zapewniającego zrównoważony rozwój społeczności lokalnych, równowagę ekologiczną oraz ochronę środowiska naturalnego i krajobrazu kulturowego".

O wpis kultury bartniczej na listę UNESCO wnioskowały wspólnie Polska i Białoruś dwa lata temu.

Kultura bartnicza obejmuje wiedzę, umiejętności, praktyki i wierzenia, które związane są z chowem dzikich pszczół w żywych pniach drzew (barciach) lub ściętych pniach drzew bartnych (ulach kłodowych). Kultura bartnicza jest przekazywana z pokolenia na pokolenie w oparciu o przekaz rodzinny i działalność bractw bartnych. Bartnicy zajmują się pszczołami w sposób szczególny: starają stwarzać im warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych, nie ingerując w ich cykl życia i nie mając na celu intensyfikacji zbiorów miodu. Taka opieka nad rojem jest odzwierciedleniem dążenia do harmonii między człowiekiem a naturą. Bartnictwo, praktykowane od wieków, jest silnie związane z cyklem pór roku.