Marnowanie żywności – problem, który dotyczy każdego z nas

Wpływ marnowania żywności to nie tylko zużycie wody i gruntów.  Łańcuch rolno-żywnościowy czyli produkcja, przetwarzanie, transport i przechowywanie odpowiada za ok. 20 % emisji gazów cieplarnianych do atmosfery. Powstający w czasie gnicia żywności metan, jest prawie dwudziestokrotnie bardziej szkodliwym gazem cieplarnianym niż CO2. Ponadto, produkcja żywności wymaga dużych nakładów ze strony środowiska, głównie wody i energii, które są marnotrawione wraz z wyrzuconą żywnością, np. wyrzucenie do kosza 1 kg wołowiny wiąże się ze zmarnowaniem od 5 do 10 ton wody zużytej na jej wyprodukowanie. Żywność jest marnowana na każdym etapie produkcji i łańcucha dostaw, a także na etapie konsumpcji. Dlatego nasze codzienne decyzje konsumenckie mają tak ogromne znaczenie. Jednak, jak mówi dr inż. Krystian Szczepański, Dyrektor IOŚ-PIB -  Samo unikanie strat to za mało, aby rozwiązywać współczesne i przyszłe problemy. Niezwykle istotne jest również wykorzystanie potencjału drzemiącego w powstałych odpadach, aby mogły zostać ponownie wykorzystane m. in. w procesie recyklingu, jako alternatywne źródło energii czy biomasa.

Marnotrawstwo żywności w całym łańcuchu - od produkcji po konsumenta - staje się coraz poważniejszym problemem w Europie. Jest nie tylko szkodliwe dla środowiska, ale również nieuzasadnione ekonomicznie i niemoralne. Jak podaje Komisja Europejska  1,3 miliarda ton żywności, czyli jedna trzecia żywności na świecie nie jest spożywana. Taka suma żywności mogłaby wystarczyć na wyżywienie 3 bilionów ludzi rocznie, a to czterokrotnie więcej niż liczba ludzi głodujących na świecie.