Prawnik: Określenie „Nowa żywność” jest oderwane od intuicyjnego rozumienia słów
Prawo żywnościowe należy do jednych z bardziej rozbudowanych dziedzin prawa. Po pierwsze, w praktyce problemy powodują definicje legalne, które nie są intuicyjnie i oparte na powszechnym znaczeniu słów w języku polskim. Najlepszym przykładem jest definicja – nowej żywności – mówi serwisowi portalspożywczy.pl mec. Dariusz Tarabasz z kancelarii Czyżewscy kancelaria adwokacka.

Zdaniem mec. Dariusza Tarabasza określenie Nowa żywność to przykład definicji legalnej oderwanej od intuicyjnego sposobu rozumienia znaczenia słów w języku polskim.
Postęp naukowy i techniczny zmienił sposób produkcji żywności do tego stopnia, że dzisiaj spożywamy żywność nieznaną naszym rodzicom czy dziadkom. Dodatkowo rozwój transportu w tym skuteczne metod konserwacji (a także masowa turystyka) sprawiły, że coraz większą popularnością cieszy się żywność, która tradycyjnie nie była spożywana w Europie. Konsumenci po powrocie do domu z urlopu pragną poczuć smak egzotycznych miejsc u siebie. Potrzeba ta powoduje, że rynek egzotycznej żywności stale rośnie. Chodzi tu głównie o owoce tropikalne, nasiona egzotycznych roślin, grzyby, ale także owady czy wodorosty.
Taka sytuacja powoduje konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa żywności przy jednoczesnym zachowaniu swobody przepływu towarów w ramach Unii Europejskiej. W zasadzie trudno mieć pewność co do bezpieczeństwa żywności, która historycznie nie była w Europie spożywana. Z drugiej strony swoboda przepływu towarów to fundament wspólnego rynek. Nowa żywności stanowi przy tym coraz bardziej liczącą się gałąź gospodarki. Dla ustawodawcy znalezienie odpowiednich proporcji w ochronie tych dwóch wartości jest dużym wyzwaniem legislacyjnym.
Zasady obrotu nową żywnością uregulowano na poziomie Unii Europejskiej. W dniu 11 grudnia 2015 r. zostało opublikowane rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności1, którego przepisy są stosowane przez wszystkie państwa członkowskie od dnia 1 stycznia 2018 r.
- Problemy praktyczne powoduje już sama definicja „nowej żywności”, która nie jest oczywista. Przyjęte rozwiązanie nie jest intuicyjne i nie opiera się na znanych już definicjach rodzajów żywności. Ustawodawca zrezygnował w tym przypadku z określania rodzajów nowej żywności na rzecz wyznaczenia daty granicznej. Nie wystarczy więc znajomość rynku i wiedza na temat żywności - uważa mec. Dariusz Tarabasz.
Zgodnie z legalną definicją „nowa żywność” oznacza żywność, której nie stosowano w znacznym stopniu w Unii do spożycia przez ludzi przed dniem 15 maja 1997 r., niezależnie od dat przystąpienia państw członkowskich do Unii, i która zalicza się do co najmniej jednej kategorii wymienionych w rozporządzeniu.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.